การใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยการเหยียบพื้น ง่ายที่สุดคือยากที่สุด

เธอคือดอกตูมของฤดูดอกไม้ เธอคืออินทรีสยายปีก พรุ่งนี้คือโลกของเธอ และทุกสิ่งจะเปล่งประกายเพราะเธอ

เดินลมหนาวจะรู้สึกกัดเดินบนหิมะสีขาวแต่ไม่เคยมีความรู้สึกนี้

เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง ฉันบ่นพึมพำของซู่ซีว่า "ลมตะวันออกม้วนตัวอยู่รอบๆ โซโก หมอกอันหอมหวนปกคลุมดวงจันทร์และเปลี่ยนทางเดิน ฉันกลัวว่าดอกไม้จะผล็อยหลับไปในยามราตรี ฉันจึงจุดเทียนสูงเพื่อให้แสงสีแดงสว่าง แต่งหน้า" เทียบไม่ได้กับความสง่างามสีขาวบริสุทธิ์ของดอกลิลลี่ ไม่มีกลิ่นหอมของพุด ไม่มีความงามของมิลาน ขาดความแรงของดอกพลัม แต่ถึงจะหยาบคายแค่ไหนเมื่อเทียบกับลิลลี่ และกับมิลานจะหยาบคายแค่ไหน ฉันก็ยังชอบเธออยู่ดี

อัจฉริยะคือความสามารถในการทำงานไม่รู้จบ คาร์ไลล์

เพราะคุณ ประเทศจึงรุ่งเรือง คนก็แข็งแรง เพราะคุณ ความสุขจึงเกิดขึ้นได้ เพราะคุณ มีความรุ่งโรจน์ เพราะคุณ มีความเจริญรุ่งเรือง 7.1 ในวันก่อตั้งพรรค ขออวยพรให้งานเลี้ยงตะวัน พระจันทร์ และท้องฟ้าสดใสตลอดไป

ลุยงานลุยวิญญาณหมูตายไม่กลัวน้ำเดือด!

ความจริงใจของมิตรภาพไม่เคยดีเท่ากับทองคำแท้ ทองแท้ขายมิตรภาพได้ มิตรภาพก็เหมือนเส้นธรรมดา ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนหรือเกิดอะไรขึ้น มันจะเป็นคนที่ดึงคุณออกจากหนองน้ำและด้ายที่ดึงคุณไปสู่อนาคต ด้ายนี้แข็งเว้นแต่คุณจะตัดเอง กรรไกรของคนอื่นมักจะตัดกัน